- paskudzić się
- paskudzić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'o ranie: goić się z trudnością; ropieć, jątrzyć się' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
paskudzić — ndk VIa, paskudzićdzę, paskudzićdzisz, paskudzićudź, paskudzićdził, paskudzićdzony 1. posp. «zostawiać gdzieś brudy, nieczystości, odchody; zanieczyszczać, brudzić» Pies paskudził pod drzwiami. Łobuzy paskudzą na klatce schodowej. 2. pot. «robić… … Słownik języka polskiego
paskudzenie — ↨ paskudzenie się n I rzecz. od paskudzić (się) … Słownik języka polskiego
świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… … Słownik języka polskiego